Ne Yiğidi Öldürelim, Ne Hakkını Yiyelim!

Bu coğrafyanın ilk belediye teşkilatlanmasıydı.

Şehremâneti, şehrin emanet edildiği, imarının, islahının ve bayındırlığının yapılması için her anlamda hizmet verecek yapıydı.

Sadece şehri değil içindeki tüm mevcudiyeti korumak, kollamak ve Kamu düzenini sağlamakla da yetkili ve görevli bu kişiye "Şehrül Emin" denirdi.

Bu tanımlamanın üzerinden tam 168 yıl geçti. 

İçinde bulunduğumuz yüzyılda siyasi,sosyal, ekonomik, psikolojik bir çok değişim yaşandı, bu yaşlı dünya 2 cihan harbi gördü, bu topraklarda Cumhuriyet kuruldu.

Fakat, değişmeyen tek bir olgu vardı. 

" Şehrül Emin kavramının tanımı"

Evet, hâlâ bir Belediye Başkanı'ndan ana beklenti, yönettiği şehri tüm kitlesel özellikleriyle, tüm benzerlik ve ayrışmalarıyla, özetle tüm mevcudiyetiyle benimsemesi ve içselleştirmesidir.

Hülasa, tüm şehrin Belediye Başkanı olduğunu fikirleriyle ve eylemleriyle hissettirmesidir.

Sn.Başkan Şahin Şerifoğulları'nın bu tanımlama dışında hareket ettiğini gördük mü? 

Şayet böyle bir durum olsaydı, toplumsal kesimler arasında ayrıştırmacı bir tavır takınsaydı, bu şehrin sokakları bize bu gerçeği fısıldardı.

"Harput" haykırırdı.

Ayrıca, Emin insan kime denir ? Nasıl olur ? 

"Kısaca güvenilir ve sözünde duran kişidir" diyebiliriz.

Şu 5 yıl sürede Şerifoğulları'nın yaptığı tamda bu değil miydi ? 

Kendisinin de ara ara zikrettiği gibi Elazığ'ın Şehrül Emini Şerifoğulları demek, heralde abes olmayacaktır.

Finalimi, başlığımı yineleyerek yapmak istiyorum.

"Ne Yiğidi Öldürelim, Ne Hakkını Yiyelim"